een na-Ventoux-gedicht
– voor Bert Wagendorp-
Tweede rustdag – 15 juli
Het was er allemaal en in volle glorie:
de langverwachte witte woede van de kalkrots,
het gek en zwetend vendelzwaaiend volk,
de razernij der toeterende wagens,
de hete strijd op het smeltend asfalt.
Met als sportief supplement het koffiemolendraaiend
gele mannetje van Mars met hoog vroem-gehalte
alsook de koortsig klimmende indiaan Quintana die
met zijn ademnood aan de betreurde Tom deed denken.
En ’s avonds bij Karl vive le vélo-seigneur Merckx
die de pers vermaant en wil dat het nu eindelijk stopt
met al dat oprakelend dopinggedoe uit vervlogen tijden.
En gelijk heeft hij.
Zo ook bij Mart de kwiek ogende Marijn de Vries
die gewoon vraagt om van de koers te genieten.
Het is rustdag nu, de rust der krijgers brengt me
bij Laurens ten Dam: telkens ik zijn kop zie
denk ik aan een lekker ouderwetse guerrillero
die ooit nog aan Che Guevara’s zijde
in Bolivia heeft gevochten.
I like Laurens, zijn goed oog, zijn klare taal.
– Willie Verhegghe
Reacties
Nog geen reacties