16 juli – rit 16 – Vaison-la-Romaine-Gap – heuvelrit
In het begin van de rit dacht hij aan het
20ste eeuwse handschrift van zijn grootvader.
Hij peinst vaak over hem. “Doe goed voort
mijn jongen, doe zo verder. Smijt je zo hard
als je kunt,” zou opa gezegd hebben mocht
hij er nog geweest zijn. Vandaag vergat hij
evenmin hoe diens hand zijn kont telkens
weer op weg duwde, naar nog verder. Maar
zie er maar eens uit te komen, uit zo’n revolte
van wringers. Je bent immers niet de enige
met die drang naar daar. Ploeterend door de
hitte willen ze allemaal de vrijkoop tegemoet.
“Wat gebeurt hier? Hoe krijg ik dit gedecodeerd?”
schoot door zijn hoofd. Iederéén denkt immers
dat hij alles kan hier, of toch veel. Maar zijn
denken bleef wielvormig, zijn ademen wilde niet
van stokken weten. Eindelijk een tweede etappe
beet. Wat is hij trots hier op het hoogste schavotje:
negenenzestig kilo kloppende leegte even
centraal in een zinderende vallei.
– Bert Bevers
Reacties
Nog geen reacties